İnsanlar aynı şeymiş gibi "susuz" ve "dondurularak kurutulmuş" terimlerini kullanırlar. Ancak, ilginç bulacağınızı düşündüğümüz ikisi arasında önemli farklılıklar vardır.

Dondurucu kurutma, gıda korumasının en başarılı yöntemidir…

Gıdaları korumak için, içinde bulunan nem liyofilizasyon adı verilen bir işlemle çıkarılmalıdır. Değilse, mikroorganizmalar (bakteriler gibi) gelişir ve beslenir, bu da gıda ayrışmasına, küf büyümesine ve kararsızlığa yol açar. Dehidrasyon ve dondurucu kurutma, bunu yapmak için daha yaygın olarak kullanılan iki uygulamadır.

'Susuzlaştırma' yüzyıllardır kullanılmıştır ve üzerinde sıcak ve kuru hava dolaşımında kurutur veya yiyecek içir. Daha sonra nemli hava, gıdalarda kalan suyu çıkarmaya devam etmek için kurutulur. Kurutma sıcaklıkları suyu çıkaracak kadar yüksek ayarlanır, ancak yiyecek pişirmez.

"Dondurucu kurutma" nispeten modern bir süreçtir. Yiyecekler, sıcaklığın dondurulmanın altına indirildiği ve daha sonra yavaşça yükseltildiği bir vakum odasının içindeki büyük raflara yerleştirilir. Gıdadaki su, katı bir halden bir gaza dönüşür, böylece gıdaların yapısını korur ve çok önemli besinlerini korur.

Bu iki işlemden, dehidrasyon nem içeriğinin yaklaşık% 90-95'ini ortadan kaldırırken, donma kurutma yaklaşık% 98-99'u ortadan kaldırır. Nem içeriği ne kadar düşük olursa, raf ömrü o kadar uzun olur.

Dondurularak kurutulmuş yiyecekler en uzun süre saklanabilir…

Kurutulmuş meyveler, sebzeler, tozlar ve TVP (soya proteini) gibi çoğu susuz ürünün yaklaşık 15-20 yıllık bir raf ömrü vardır. Bal, tuz, şeker, sert buğday ve yulaf gibi susuz ürünler 30 yıllık raf ömrü vardır-bazen daha uzun. Dondurularak kurutulmuş meyveler, sebzeler, adil su yemekleri ve gerçek etler, yaklaşık 25-30 yıllık ortalama raf ömrüne sahiptir. Dondurularak kurutulmuş yiyecekler, yiyecek veya ambalaj etkilenmeden çok çeşitli sıcaklıklarda saklanabilir-yiyecekler yıllarca taze kalır.

Dondurucu kurutma, taze ürünün besin değerini, taze lezzetini ve rengini korur…

Dondurucu kurutma, yiyecekleri askıya alınmış bir animasyon durumunda tutmaya benzer ve bu nedenle rehidelendiğinde yiyecek donmuş olduğu an kadar taze ve besleyicidir. Dehidrasyon ve konserve, gıdaların vitamin ve mineral içeriğini (A ve C vitaminleri, tiamin, riboflavin ve niasin) parçalayarak beslenme değerini bozabilen sıcaklıklara ısıtmasını içerir. Tadı da etkilenebilir ve ısı, dokuyu değiştiren gıda liflerini denatür ve kırabilir.

Dondurucu kurutma, yiyecekleri daha lezzetli hale getirir ...

DeHidrasyon ile sonuç genellikle ya alıcı (kurutulmuş kayısı düşünün) veya sert ve gevrek (kurutulmuş muz cipsi düşünün). Aynı muz çipleri dondurularak kurutulursa, onları ağzınıza koyar koymaz yumuşak olurlar.

Dondurucu kurutma, yiyeceklerin ağırlığını önemli ölçüde azaltır…

Liyofilizasyon, bir gıda su içeriğinin yaklaşık% 98'ini ortadan kaldırır ve bu nedenle bu yemeğin ağırlığı% 90'a kadar azalır. Bir seferde günlerce veya aylarca kendi yiyeceklerini taşımak zorunda olan insanlar bu büyük bir fayda. Dondurularak kurutulmuş gıdalar, susuz gıdalardan çok daha az ağırlığındadır, gıda ağırlığı ve paket boyutunun önemli planlama faktörleri olduğu uzun mesafeli dayanıklılık olaylarına katılan müşterilerimizin çoğu için önemlidir.

Dondurucu kurutma hazırlanması daha hızlıdır…

Susuz yiyecekler pişirmeyi gerektirir. Çoğu zaman, bir tür baharat gerektirirler. Bu, ürünü sıcak suda kaynatmak ve pişirmeye izin vermek için zaman harcamanız gerektiği anlamına gelir, bu da 15 dakika ila 4 saat arasında sürebilir! Dondurularak kurutulmuş gıdalarla sadece su eklemeniz gerekir-sıcak veya soğuk olacak (genellikle 5-8 dakikaya kadar), ancak uzun bir günün sonunda veya değerli bir birkaç dakikalık öğle yemeği molası sırasında biraz daha uzun sürebilir, kimse zorlu rasyonlarını beklemeye devam etmek istemez!

Genel bir kural olarak, susuz gıdaların dondurularak kurutulmuş olanlardan daha az maliyeti vardır. Bununla birlikte, fiyat farkı, dondurularak kurutulmuş olarak belirgin beslenme faydaları, ağırlık, tadı ve depolanabilirliğine karşı dikkatlice tartılmalıdır. Mutlu yemek!